“มัณฑนากร” ... งานที่ใครๆ คิดว่าสบายสวยหรู เรื่องราวประสบการณ์ที่น่าอ่านจากคุณ haggy

“มัณฑนากร นักรับออกแบบตกแต่งภายใน” ... งานที่ใครๆ คิดว่าสบายสวยหรูแต่จริงๆ แล้ว เราคือผู้ใช้แรงงานดีๆ นี่เอง !!!

                เปิดหนังสือเกี่ยวกับการรับออกแบบตกแต่งภายในทีไร ได้เห็นแบบบ้านสวยๆ สวนน่ารักๆ ทำให้คิดอยากจะจ้างนักรับออกแบบตกแต่งภายในมาทำบ้านตัวเองบ้าง  คนที่ทำอาชีพนี้คงจะมีความสุขไม่น้อยเพราะได้คิดได้สร้างสรรค์สิ่งสวยๆ งามๆ  ได้เดินเลือกซื้อเฟอร์นิเจอร์อย่างสนุกสนาน  เวลาทำงานส่วนใหญ่คงนั่งโต๊ะเปิดหนังสือเพื่อหาไอเดียออกแบบ  ชีวิตช่างมีความสุข .... นี่คือสิ่งที่คนส่วนใหญ่คิดว่ามัณฑนากร หรือนักออกแบบตกแต่งภายในเป็น  และคิดว่าอาชีพนี้ช่างน่ารื่นรมย์  แต่จริงๆ แล้ว  มัณฑนากรต้องทำอะไรบ้าง  สบายและรวยเร็วจริงหรือไม่  ?

                นางสาวผณิภุช   ชาญเลขา  อาจารย์สาขาวิชาออกแบบและตกแต่งภายใน  คณะศิลปกรรมศาสตร์  มหาวิทยาลัยรังสิต  และนักออกแบบตกแต่งภายใน ที่มีประสบการณ์การทำงานทั้งในและต่างประเทศมากว่า 10 ปี     เล่าว่า  การทำงานรับออกแบบตกแต่งภายในเป็นการผสมผสานความคิดและความรู้ทางด้านการออกแบบ  การตลาด และศิลปะเข้าด้วยกัน  เพื่อออกแบบตกแต่งภายในพื้นที่ต่างๆ เช่น   ที่อยู่อาศัย  อาคาร  พื้นที่แสดงสินค้า ร้านค้า  ห้างสรรพสินค้า เป็นต้น  โดยทำการเขียนแบบ  กำหนดรายละเอียดส่วนประกอบต่างๆ เพื่อการก่อสร้าง  ควบคุมดูแลช่าง และแก้ปัญหาต่างๆ อันเกิดจากการออกแบบ  การก่อสร้าง และทีมงานในส่วนต่างๆ

                อาชีพมัณฑนากรไม่ได้สวยหรูอย่างที่ใครๆ คิด  เพราะการทำงานส่วนใหญ่มักจะเน้นไปในการใช้แรงงาน  ลงพื้นที่คุมงานก่อสร้าง    เพื่อให้การออกแบบเป็นไปตามความต้องการของลูกค้า  ส่วนในเรื่องของการเขียนแบบนั้นเป็นขั้นตอนพื้นฐานแรกที่นักออกแบบทุกคนต้องทำ  แต่มันไม่จบเพียงแค่นั้น เพราะออกแบบเป็นงานเพียง  20%  ของงานทั้งหมด  เมื่อผ่านขั้นตอนของการเขียนแบบแล้วก็ต้องนำไปเสนอให้ลูกค้าเห็นภาพตามจินตนาการของเรา    งานในช่วงนี้ค่อนข้างหนักสมองเพราะต้องใช้ความคิดในการรับออกแบบตกแต่งภายในให้ตรงใจ ตรงงบ และได้ประโยชน์คุ้มค่าที่สุด 

                จากนั้นมาถึงขั้นตอนการตีราคาและก่อสร้าง  เมื่อลูกค้าตกลงในเรื่องของแบบแล้วก็จะถึงเวลาเริ่มลงงาน   ความวุ่นวายที่ต้องทำงานกับคนและแข่งกับเวลาก็จะเริ่มเกิดขึ้น    ทั้งการต้องประสานงานกับช่าง  ช่างก็ไม่มีทีมเดียว  มีทั้งช่างไฟ  ช่างไม้  ช่างสี  ช่างประปา   แล้วก็ต้องอธิบายให้ช่างเหล่านั้นเข้าใจตรงกัน   แล้วบางทีความคิดของช่างกับผู้รับออกแบบตกแต่งภายในก็ไม่ตรงกัน  ช่างจะทำอย่างโน้น  แต่ผู้ออกแบบต้องการอย่างนั้น   และพอถึงเวลาตรวจงานเราก็จะเป็นเหมือนเป็นนางยักษ์ในสายตาของช่าง   

               มีบ่อยครั้งที่ไปหน้างานแล้วจะมีสิ่งไม่คาดคิดเกิดขึ้นเรื่อยๆ   เช่น  ได้ออกแบบฝ้าไว้เป็นแบบฝ้าหลุม  ตอนมาวัดพื้นที่และตรวจสอบด้วยตาเปล่าก็ทำได้ไม่มีปัญหาอะไร   แต่พอเปิดฝ้าขึ้นไปจริงๆ  ก็ไปเจอคานอีกคานซ้อนอยู่ด้านบนหนึ่งชั้น     ทำให้ต้องปรับเปลี่ยนแบบแก้ปัญหากันไป    เรื่องของอุปกรณ์ต่างๆ ก็ทำให้วุ่นวายได้เสมอๆ อย่างเช่น  ของที่เราสเป็คไว้อาจจะหมดไปจากตลาดแล้ว   แต่เป็นของที่ลูกค้าชอบมากต้องการได้   ตอนเช็คของทีแรกบริษัทจำหน่ายก็บอกว่า มีของแต่พอจะสั่งจริงๆ บอกของขาดตลาด  !!! 

                ซึ่งเรียกได้ว่าการทำงานในเฟสนี้เป็นฝันร้ายของทุกคน   และมัณฑนากรนักรับออกแบบตกแต่งภายในก็ต้องเป็นผู้รับผิดชอบต้องจัดการกับปัญหาต่างๆ จุกจิกต่างๆ ที่บางทีช่างตัดสินใจไม่ได้  ปัญหาความไม่ชัดเจนจากการเขียนแบบ  ปัญหาจากปัจจัยแวดล้อมอื่นๆ เช่น ลม ฟ้า อากาศ   หากเป็นไซด์งานตามตึกสูงหรือการทำสำนักงานทั้งช่างและผู้ออกแบบก็จะต้องเจอกับสภาพฝุ่นผงจากงานไม้  งานเหล็ก  ในพื้นที่ที่อากาศถ่ายเทไม่สะดวก ก็ต้องรับสภาพทำงานกันไปโดยหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ผู้ออกแบบจะต้องลงพื้นที่เพื่อตรวจงานทุกวัน   หรือในกรณีที่งานไม่คืบหน้าก็เป็นหน้าที่ของผู้ออกแบบที่จะต้องลงมือทำเอง  ทั้งผสมสี  ทาสี  ติดตั้งราวผ้าม่าน   บางทีต้องอยู่ค้างคืนที่ไซด์งานก็มี 

                ด้วยความที่การทำงานส่วนใหญ่ต้องลงพื้นที่  ทำให้งานในแต่ละวันไม่ซ้ำซากจำเจ  และจะมีเรื่องใหม่ๆ แปลกๆ ให้ต้องเจอตลอดเวลา  มีอยู่ครั้งหนึ่งสมัยยังทำงานอยู่ที่ซานฟรานซิสโก  ก็ได้รับมอบหมายให้ไปวัดพื้นที่บ้าน 4 ชั้น หลังหนึ่งซึ่งเป็นบ้านสมัยวิคตอเรียเก่าแก่มาก  น่าจะสร้างช่วงประมาณปลายปี ค.ศ. 1800  และไม่มีใครพักอาศัยอยู่เลยมาเป็นเวลากว่าห้าสิบปี  และจะทำการปรับปรุงสร้างเป็นร้านจำหน่ายเครื่องเพชร   ตอนรับงานก็ไม่ได้คิดอะไร ... ไปคนเดียวได้เพราะเป็นคนไม่กลัวผี   แต่พอก้าวเท้าเข้าไปภายในบ้านความรู้สึกเย็นๆ หลอนๆ เริ่มมาทันที  ทุกอย่างภายในบ้านยังอยู่ในสภาพเก่ามากและไม่มีไฟฟ้า  ระหว่างการวัดพื้นที่ก็ได้เห็นสิ่งของเครื่องใช้บางอย่างที่หลงเหลือมาจากกาลเวลา  เช่น  จาน  ช้อน  แจกัน   หีบ  แผ่นกระดาษ  ที่ติดผม    เทียน  ซึ่งสิ่งของเหล่านี้ทำให้เราคิดจินตนาการไปต่างๆ นาๆ   และด้วยพื้นที่ที่ใหญ่มากของบ้านจำนวน  4 ชั้น  ทำให้ใช้เวลาในการวัดนานมาก  จนเริ่มจะพลบค่ำก็ยังวัดไม่เสร็จ  ความหลอนเริ่มก่อกวนจิตใจ  ประกอบกับความมืดและเสียงออดแอดจากเวลาที่เราเดินบนพื้นไม้เก่าขนาดนี้  ยังเหลือชั้นบนสุดที่ไม่ได้วัดพื้นที่แต่สภาพจิตใจตอนนั้นคือไม่ไหวแล้ว  คือยอมกลับไปออฟฟิตโดนด่าดีกว่าอยู่วัดต่อแล้วโดนผีหลอก  !!! 

  

                สำหรับตัวเองแล้วก็ต้องยอมรับว่าการทำอาชีพมัณฑนากรนักรับออกแบบตกแต่งภายในเป็นงานที่สนุก ท้าทาย และได้สร้างสรรค์สิ่งสวยงาม  ทำให้คนมีความสุข  แต่งานที่สนุกของเราก็ไม่ได้เป็นงานที่สบาย  ไม่ได้นั่งขีดเขียนออกแบบอยู่กับโต๊ะเหมือนที่หลายคนเข้าใจ  แถมยังต้องเสี่ยงต่อการโดนช่างหนีงาน    โดนลูกค้าเบี้ยว ไม่จ่ายเงิน   และอันตรายต่างๆ ที่สามารถเกิดขึ้นได้เวลาลงพื้นที่หน้างาน  สิ่งเหล่านี้ทำให้ผู้ที่ร่ำเรียนมาทางด้านรับออกแบบตกแต่งภายในผันตัวเองจากการทำอาชีพมัณฑนากรไปประกอบอาชีพอื่นก็มีมาก  แต่ก็มีเพื่อนร่วมอาชีพอีกมากมายที่ยังทำงานกันด้วยใจรัก  และสิ่งสำคัญที่จะทำให้งานดำเนินลุล่วงตามเป้าหมายก็คือความซื่อสัตย์  อดทน  และคิดถึงใจเขาใจเรา

ขอบคุณเนื้อหาเกี่ยวกับการรับออกแบบตกแต่งภายใน จาก oknation.net

และติดตามเรื่องราวดีดีของเราต่อได้ที่ http://www.emperord1.com